“Zomaar even het 1 en ander”
“Tweede poes die niet thuis gekomen is”
3 op 4 oktober kwam onze Poes Janneke maar niet thuis.
We hebben maar 1 van onze beveiligingscamera op het kattenluikje gezet zodat we konden kijken, als we daar zin in hadden, of ze binnen was. Ook hadden we een beweging sensor op het luikje geplakt mocht deze open gaan dan kregen we een bliepje op de telefoon, samen met de beelden van de camera zaten we wel safe.
Maar nee geen Janneke, maar we moesten wel slapen want de volgende ochtend had ik een kennismakingsafspraak om 10:00 met mijn nieuwe diabetoloog in het Tjongerschans.
En ondertussen nog geen Janneke die thuis kwam.
Ondertussen 2 uur en ik sliep nog niet, spanning van de afspraak en de poes weg.
Tenslotte viel ik wat in slaap en werd om 4:30 wakker “what to do?”.
Mijn hoofd ging dus aan, dan maar serie kijken.
Me tijd uitgezetten en toen met een toch redelijk in de wereld aanwezig te zijn, naar de afspraak, wat helemaal positief was.
Maar daarna vervolgens naar de Omah, Jumbo, Aldi, Action en Kruitvat.
En weer naar huis en bij thuis komst wie zat lekker in de zon achter, Janneke!
Wel met een krasje bij het oog en een bultje op het hoofd.
Maar wel weer thuis, toch wel blij, was aardig boos op haar, zo van “wat is het toch een rot kat eigenlijk. ken je dat? Blijf maar weg ook.
Dus best veel info mee gekregen op de afspraak met Nynke (diabetoloog) en daarna veel boodschappen gehaald, ondertussen bezig met de poes, dus moe, moe en moe.
Was ik ook nog eens bij thuis komen mijn langdurige insuline vergeten te prikken. En ik dacht vanochtend mijn rybelsus ingenomen had, bleek het mijn plassuiker pil te zijn geweest.
Maar goed, komt allemaal goed, maar veranderingen en dingen die anders gaan dan normaal is niet een fijn iets voor mij.
Zo dus, lieve groet.