Lang geleden, in een slaperig stadje aan de rand van een donker bos, woonde een man genaamd Norit. Norit was een zachtaardige ziel, een stille figuur die zijn dagen doorbracht met eenvoudige taken: het onderhouden van zijn tuin, het lezen van oude boeken, en soms het schrijven van gedachten die hij nooit met iemand deelde. Hij had een aura van vriendelijkheid om zich heen, met zijn grijzende haren en een zachte blik, maar een diepe melancholie hield zijn lach verborgen. Die verdwijning van zijn glimlach had alles te maken met het verlies van zijn vrouw, Amara. Lees verder →